top of page
Foto van schrijverLieze De Groeve

A deep dive into my 'soul'(mate) journey❤️

Mijn allereerste blogpost!


Kwetsbaarheid...Ik voel dat ik klaar ben om ook dit 'deel' van mezelf bloot te geven, een stem te geven. Het is kwetsbaar, fragiel en puur. Alles wat je hieronder leest is 'mijn waarheid', niet 'de waarheid'.


Ik schrijf vanuit mijn gevoel, vanuit mijn hart. Mocht je moeite hebben met dt-fouten, rare zinsconstructies, is deze blog misschien niet direct iets voor jou en dat is oké.

Taalgevoel heb ik nooit gehad (lacht).

Dit heeft me lang tegengehouden om mijn journey te delen, maar ook hier 'kwetsbaarheid' on top. Here I am...


Ik voel dat ik iets meer ruimte 'nodig' heb dan de standaard aantal tekens onder een instagrambericht, vandaar deze blogpost.


Mijn eerste blogpost gaat over mijn 'zoektocht naar mezelf' die onlosmakelijk verbonden is met het vinden van mijn Soulmate. Yes, I truly believe this exists, maar alles begint en eindigt bij jezelf (dit zal je waarschijnlijk) nog een paar keer horen.


Lieze, 35 jaar, opnieuw single... Na al heel wat 'pogingen' nog steeds niet 'de ware' gevonden (zucht en lacht). Had je mij dit een aantal jaar geleden verteld zou ik na die zucht waarschijnlijk een heel zwaar gevoel gehad hebben en nu voel ik 'lichtheid'.

Ik zie dit momenteel als een kans en ik begrijp heel goed waarom ik 'de ware' (enkelvoud of meervoud) nog niet ontmoet heb. Ik was er 'nog' niet klaar voor. Het universum heeft mij in al die jaren verschillende 'mannen' op mijn pad gebracht waar ik dankbaar voor ben. Ik heb uit elke relatie heel wat geleerd. Elke man was opnieuw telkens een 'spiegel' die niet toevallig op mijn pad kwam maar heel bewust daar was om mij de nodige lessen te leren. Elke man heeft me dichterbij mezelf gebracht.

Tot over een aantal jaar was ik mij niet 'bewust' van deze lessen en 'overkwam' alles mij. Was ik het slachtoffer. Nu weet ik dat ik aan 'het roer' sta en ik telkens opnieuw 'de keuze' heb. My life, mijn verantwoordelijkheid.


Alvorens ik wat meer over 'het daten' ga vertellen eerst dit 'kwetsbaar' stukje over mezelf.


Alles begint en eindigt bij jezelf...


Om het onderstaande te kunnen 'voelen' en 'begrijpen' vind je hieronder wat meer over 'Het kleine meisje Lieze'.

Mijn vader en moeder hebben mij op de wereld gezet (uiteraard, lacht). Of dit een liefdevolle 'verwekking' was laat ik even in het midden.

Wel kan ik vertellen dat mijn ouders gescheiden zijn op mijn 4 jaar. Mijn vader was niet echt aanwezig en mijn mama was er ook niet zoveel (ze werkte veel om voor mij te kunnen zorgen). Wat ik belangrijk vind om te vermelden is dat ik mijn ouders niks verwijt...Ik zie ze graag en weet dat zij mij ook graag zien... Het tekort dat ik heb ondervonden (waar ik mij trouwens jaren niet bewust van was) zie ik opnieuw als een les, niet als een excuus om mij in een 'slachtofferpositie' te plaatsen. Ik weet dat ik mijn ouders 'zelf' heb gekozen om mijn lessen in dit leven te leren, dus opnieuw dankbaarheid.


Ik heb dus een onveilige hechting. Het is trouwens niet persé zo dat wanneer jouw ouders samen zijn je sowieso een veilige hechting hebt en omgekeerd. Het heeft te maken met het feit of je ouders 'emotioneel beschikbaar' waren voor je of niet.


Tot aan mijn 32ste levensjaar ongeveer was ik mij eigenlijk niet echt bewust van dit alles. Ik dacht dat ik 'zo was' en dit onveranderbaar was. Maar ergens was er altijd een 'diep verlangen' geweest om dit om te buigen. Om me 'volledig' te voelen op mezelf zonder 'iemand nodig' te hebben om mijn 'gaten' op te vullen.


En toen ben ik aan mijn 'zelfontwikkelingsavontuur' begonnen. Een heel mooi avontuur dat me al zoveel moois gebracht heeft. Ik kan na 3 jaar intense zelfontwikkeling, yoga & meditatie zeggen dat ik niet meer de nood voel om een 'diepe leegte' op te vullen. Ik voel me volledig op mezelf en daar ben ik zo fier op! Ben ik dan nu klaar met mezelf 'letterlijk' te ontwikkelen? Bahneen, ik ben nog maar begonnen & I love this journey so much.



De manifestatie van mijn Soulmate


Zoals jullie weten heb ik de laatste maanden al heel wat gemanifesteerd van wat op mijn vision board staat… en daar ben ik zo dankbaar voor…


Ergens op mijn vision board hangt er ook ‘een man’. Een man waarmee ik een liefdevolle relatie heb, mijn soulmate…❤️


Vroeger, in mijn vorig leven (3 jaar geleden) was ik grote fan van het swipen…

Ik ging veel op date (ook omdat ik toen echt niet alleen kon zijn). Ik had iemand nodig die mij volledig maakte omdat ik niet ‘volledig’ was op mezelf. Ik had totaal ‘geen vertrouwen’ in het feit dat ik iemand zou vinden omdat ik mezelf het niet waard genoeg vond (dit waren voor een groot stuk ‘onbewuste’ gedachten) .

Er was vooral heel wat angst, angst om alleen te blijven… en ik voelde ook een enorme ‘haast.’ Ik leefde toen ook nog volop in de ratrace, vertraging kende ik niet dus ook op dit vlak niet…


Apps zoals ‘Tinder’ werken dit snelle proces van daten ook in de hand volgens mij.

Staat de ene jou niet aan, goh, swipe maar verder. Is de ene date maar niks, geen probleem, er ligt al een andere klaar 🙈(letterlijk en figuurlijk).


Gedachten zoals,…

Waar gade op uwe leeftijd nog iemand tegenkomen, iedereen is gesetteld en ge denkt toch niet dat je hem in de supermarkt gaat tegenkomen hé… hoorde ik vaak. Lieze ge zijt al niet meer van de jongste (ik was toen 30 ofzo🙈) als ge een kind wilt, gade toch snel iemand moeten vinden.

En angst trekt angst aan, net zoals vertrouwen vertrouwen aantrekt… Dus ik zat in een soort van vicieuze cirkel.

(dus: opnieuw ‘angst)


Ik merk dus dat ik vroeger ‘heel angstig’ was (ook rond het vinden van een partner.

Ik was me niet bewust van mijn gedachten… ik deed mee met de ratrace en was me eigenlijk totaal niet bewust dat ook ‘angst’ de grote tendens is in onze samenleving…Als een ongeleid projectiel liet ik me beïnvloeden door de angstpsychose, ook op date-vlak.

Nu ben ik me bewust van mijn gedachten en kies ik telkens opnieuw weer voor ‘vertrouwen’❤️ met vallen en opstaan weliswaar🙏 .


Mijn soulmate 'ontdekken'.


Deze week ben ik tot een mooi inzicht gekomen. Ik heb Tinder/bumble een paar maanden geleden terug geïnstalleerd en onbewust was ik weer vertrokken.. swipen, in de snelheid, daten,…

Maar er was een verschil met vroeger. De noodzaak was er minder, de angst was minder, waardoor ik het minder voelde met die apps…Ook voelde ik heel weinig ‘echte verbinding’.

Vroeger was ik minder kieskeurig, nu weet ik heel goed wie ik ben, wat ik wil aantrekken en in ‘welke energie’ mijn lichaam wil ontdekken en ik durf luidop zeggen dat ik mijn soulmate wil ontdekken. Ik gun mezelf deze intense connectie. Ik ga voor niks minder meer… Liever single dan alleen in een relatie uit verbinding.


Door de verandering in mezelf te voelen, in de vertraging te gaan, trauma’s aan te pakken, voel ik een bepaalde rust…


Vroeger deed ik dit:


Op zoek gaan naar iemand die je moet volledig maken omdat je op jezelf niet kan verbinden waardoor er een soort van leegte ontstaat diep van binnen in jezelf en je jou ‘alleen’ voelt. Het enige wat dit lege gevoel kan weghalen is 'iemand' die je opvult.


Nu doe ik dit:


Nu voel ik de verbinding met mezelf en vanuit die verbinding ‘verlang’ ik naar een ware zielsconnectie.. We zijn gemaakt om te verbinden, om de onvoorwaardelijke liefde te delen, om 1 te zijn samen en apart.


Dit laatste ga ik ‘manifesteren’!


En volgens mij (voor mij althans) is er een nieuwe manier aangebroken die gebaseerd is op vertrouwen en overgave..


MANIFESTATIE van een partner ❤️


Mijn Affirmaties hierbij…


Uiteraard heb ik een vision board met een afbeelding van mijn soulmate.


Ik geniet ten volle van de liefdevolle relatie met mijn soulmate❤️


Dolgelukkig ben ik dat ik ‘mijn soulmate’ heb aangetrokken en dat we nu volop genieten van elkaar .


En voor de rest ga ik vertrouwen en loslaten. Vertrouwen op het universum, vertrouwen op dat wat moet op mijn pad komen er zal komen en vooral ‘geloven’ dat ik het ‘waard’ ben om zo een liefdevolle relatie in volledige overgave te ‘ontvangen’❤️ . En als ik af en toe nog eens zin heb om te ‘swipen’ zal ik dit ook doen, maar met de nodige vertraging.


Pfjiew, Amaai Dat was een heftige, way out of my comfortzone, maar het voelt goed ❤️


Dus mijn vraag aan jou:

✨Ben je klaar voor die ‘echte’ verbinding?

✨Ben je klaar om zowel ‘te blijven staan’ in

jouw eigen kracht & jezelf over te geven aan de onvoorwaardelijke liefde?

En de laatste:..

✨Vind je jezelf het waard genoeg om jouw soulmate aan te trekken?


Alles begint en eindigt bij jezelf




241 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page